Wysunięta szczęka dolna u dziecka jest objawem wady kostnej zgryzu, zwanej progenią. Choroba ta objawia się nieprawidłowym rozwojem żuchwy w stosunku do szczęki i powinna być rozpoznana i leczona jak najszybciej, ponieważ może prowadzić do nieprawidłowej pracy stawów żuchwy i skroni, a także do wielu innych, poważnych powikłań.
Dlaczego dziecko wysuwa dolną szczękę do przodu?
Każde dziecko rodzi się z tyłozgryzem fizjologicznym, co oznacza, że żuchwa niemowlaka układa się dotylnie w stosunku do szczęki, czego objawem jest wysunięta dolna szczęka u dziecka, natomiast podczas ssania piersi lub butelki żuchwa maluszka wysuwa się do przodu i po pewnym czasie, w normalnych przypadkach, zmienia się w zgryz prawidłowy. Może także dojść do progenii, objawami której jest mocno wysunięta broda oraz dolna warga. Jeśli wady tej się nie leczy dochodzi do jej pogłębienia i wielu niepokojących objawów, takich jak zaburzenia wymowy, problemy w spożywaniu pokarmów i w oddychaniu.
Wady zgryzu u dziecka
Wady zgryzu, np. wysunięta dolna szczęka u dziecka, występują bardzo często. Objawiają się głównie zaburzeniem w budowie oraz w czynnościach narządów jamy ustnej, mogą być również ograniczone do zębów lub łuków zębowych oraz do ich wzajemnej relacji. Zarówno rodzaj, jak i nasilenie wad zgryzu są następstwem działania czynników zakłócających proces kształtowania się narządów jamy ustnej. Wady zgryzu mogą być nabyte lub wrodzone. Te pierwsze zaczynają rozwijać się zaraz po urodzeniu i mogą wystąpić na każdym etapie kształtowania się zgryzu i całego uzębienia. natomiast wady wrodzone powstają już w życiu płodowym, wskutek czynników dziedzicznych lub pochodzących ze środowiska zewnętrznego, a działających poprzez organizm matki, np. przyjmowanie przez nią niewłaściwych leków lub złe odżywianie się. Najpopularniejszymi wadami zgryzu u dzieci są: przodozgryz, tyłozgryz, zgryz otwarty, głęboki, krzyżowy i przewieszony, a także tzw. zęby odseparowane, czyli duże szpary międzyzębowe, a także stłoczenia, czyli zbyt duże uzębienie w stosunku do wyrostków zębodołowych.
Leczenie wad zgryzu u dziecka
Pierwsze wizyty u stomatologa, a potem u ortodonty powinny odbyć się jak najwcześniej, tak aby jak najszybciej wykryć ewentualne nieprawidłowości, takie jak np. wysunięta dolna szczęka u dziecka. Wstępnej oceny zgryzu dokonuje pediatra w momencie, kiedy dziecko ma już pierwsze zęby mleczne, czyli pomiędzy trzecim a szóstym rokiem życia. Natomiast do ortodonty trafiają już dzieci starsze, w wieku szkolnym, kiedy wada zgryzu utrudnia codzienne funkcjonowanie i powoduje dyskomfort. Leczenie wad zgryzu u dziecka może być przeprowadzone na kilka sposobów, najczęściej opiera się na aparatach ortodontycznych, stałych, ruchomych lub czynnościowych. Jeżeli wada zgryzu jest bardzo poważna to konieczna może okazać się operacja chirurgiczna. O sposobie leczenia decyduje lekarz ortodonta, a ponieważ są to najczęściej wady złożone, terapia polega na połączeniu kilku sposobów.